
Wandelen over de Buitenplaats Elswout (rood)
In de 17e en 18e eeuw ontdekten rijke Amsterdamse kooplieden Zuid-Kennemerland als de ideale plek voor een buitenplaats. Elswout is een van de oudste en mooiste daarvan. Architect Constantijn Muysken heeft het grote huis opgetrokken uit allerlei stijlen. Belangrijkste inspiratiebron vormden de zestiende-eeuwse villa’s buiten Rome: er is een verbluffende gelijkenis tussen de voorgevel van de villa Farnese in Caprarola en de oostgevel van Elswout. Op Elswout zijn behalve het huis en het park talloze bijzondere monumenten aanwezig, zoals een modelboerderij, dienstwoningen, blokhutten, tuinhuisjes, stallen en koetshuizen, een ijskelder en een aardappelkelder. Meest in het oog springt de oranjerie met zijn grote glazen koepel. Bij de parkeerplaats is een klein theatertje.
Zwaarte: Lichte wandeling
Lengte: 4 kilometer
Duur: 1 uur
Markering: rode paaltjes volgen.
Beginpunt: Parkeerplaats Elswoutslaan 12a, 2051 AE, Overveen
Toegang: gratis
Horeca: op zondag is de orangerie open
Routebeschrijving:
We komen binnen door het 17e eeuwse poortgebouw. De oprijlaan strekt zich voor ons uit. We gaan spoedig rechts af volgen de rode paaltjes. We lopen langs het hertenkamp en slaan dan links af. We lopen nu langs de orangerie. Dan gaan we rechtsaf en komen bij de theekoepel. Nu gaan we rechtsaf en komen langs een standbeeld ter ere van de jacht. We lopen eerst door het bos en hebben uitzicht op het landgoed Duinlust. Dan gaan we door het bos en komen over bruggetjes. Na een kettingbrug staat het huisje van Kabuur. Het huisje is slechts een decor. Dit soort grapjes behoren bij de Engelse landschapstijl. We gaan nu terug en genieten van het uitzicht over de weilanden en het grote huis. We komen weer over een bruggetje en lopen langs een begroeide muur. Dan lopen we langs de vroegere koetshuizen en paardenstallen over de oprijlaan terug naar de parkeerplaats.





Elswout
Rond 1780 veranderde Elswout van eigenaar en deed de Engelse landschapsstijl haar intrede op het landgoed. In deze stijl moest het park er juist zo romantisch en natuurlijk mogelijk uitzien. Dit ideaalbeeld werd geschapen door dichte bossen met open ruimten af te wisselen. De rechtlijnigheid maakte plaats voor speelse, gebogen vormen, zodat de wandelaar telkens verrassende doorkijkjes heeft op weilanden, vijvers en boomgroepen. In de nieuwe opzet werden oude bomen zoveel mogelijk meegenomen en er werden romantische paviljoentjes toegevoegd.
