Wandeling langs het Bunkerdorp

Langs het Bunkerdorp

Afwisselende wandeling door bos en duin en langs een bunkerdorp

De Amsterdamse Waterleidingduinen verzorgt het drinkwater van Amsterdam. Naast de mooie natuur maken ook de kanalen, putten en wegen deel uit van het landschap. Je kunt hier van de paden afwijken en door het duin struinen. Je ervaart mooi duinlandschap met valleien die bijzondere flora en fauna bezitten. Vroeger was het een jachtgebied. Ook waren er kleine boerderijen, die verpacht werden. Een geoefend oog kan de resten hiervan nog ontdekken. Toen de aardappelziekte uitbrak en geen duinaardappelen meer verbouwd mochten worden, konden de boeren hun pacht niet meer opbrengen en moesten ze hun boerderij verlaten.  

Zwaarte: lichte wandeling over goede paden

Lengte: 3,9 kilometer

Duur: 1 uur

Markering: witte paaltjes

Beginpunt: Ingang Zandvoortselaan

Openbaarvervoer: Buslijn 80 vanaf Zandvoort of Haarlem/Amsterdam. Halte: Waterleiding /Nieuw Unicum

Horeca: Pannenkoekenhuis ‘De Duinrand’ bij de ingang

Toegang: Dagkaarten 1.50 euro Parkeren 2.00 euro.

Routebeschrijving:
Je volgt de witte paaltjes vanaf de ingang. Het eerste gedeelte valt samen met de groene route. Je gaat door een bos met loof en dennenbomen en passeert links de Tonneblink (32 meter). Na de splitsing van de groene route gaat het pad richting Rozenberg (35 meter). De berg is zo genoemd, omdat hij begroeit is met duinroosjes en is de hoogste berg in het duin. Bij helder weer is hier de Euromast van Rotterdam en de verkeerstoren van Schiphol te zien. We komen nu bij een bunkerdorp. In de oorlog woonden hier Duitse soldaten, die belast waren met de kustbewaking. Opvallend is de bunker met drie schoorstenen, die keukenbunker genoemd wordt, maar in feite een voorraadbunker was. In de bunker aan de overkant kan je bezoeken. Het is nu niet ver meer naar de stenen brug en het beginpunt van onze wandeling.

Atlanticwall
Het bunkerdorp maakte deel uit van de Atlanticwall, een verdedigingslinie die vanaf het noordelijkste puntje van Noorwegen liep tot aan de Spaanse grens. Hij was 2600 kilometer lang. In de duinen werden ook lanceerplaatsen voor V1-raketten aangelegd, die naar England werden afgevuurd. Het dorp maakte deel uit van de verdedigingsgordel en heette ‘Stützpunktgrüppe Zandvoort’ (steunpuntgroep Zandvoort). Het was aan landzijde omsloten en beveiligd tegen aanvallen van de geallieerden met een hoge betonnen muur. Overal in de omgeving zijn de resten hiervan nog te zien.